Bazı insanlar ardında yalnızca anılar değil, bir ruh, bir sevda, bir umut bırakır. Ferdi Zeyrek, işte bu insanlardan biriydi. O, bir Belediye Başkanıydı evet… Ama unvanların ötesine geçen, sokaktaki çocukla göz göze geldiğinde ona geleceği fısıldayan, yaşlı bir amcanın elini tuttuğunda ona güveni hatırlatan bir liderdi. Bugün Manisa’nın kalbine gömülen bir sevdanın, bir insanlık hikâyesinin yasını tutuyoruz.
Ferdi Zeyrek, Manisa’nın 74 yıllık yerel yönetim tarihinde unutulmayacak bir sayfa açtı. Cumhuriyet Halk Partisi’ni yerelde iktidar yapması bir başarıydı belki, ama onun en büyük zaferi gönüllerde kazandığı tahttı. Seçim zaferinden çok daha anlamlıydı insanlara verdiği umut, onlarla kurduğu içten bağ, göz göze gelince hissettirdiği samimiyet.
Mimar kimliğiyle şekillendirmeye başladığı Manisa, onun başkanlığıyla sadece yapılarla değil, insan dokusuyla yeniden kuruldu. Şehrin parklarında, meydanlarında, kaldırımlarında bir mimarın değil, bir halk dostunun izleri var artık. Onun projeleri beton değil, kalp taşıdı. O, Manisa’nın yalnızca fiziksel çehresini değil, ruhunu da yeniledi.
“Bu kentin parasını bu kente harcayacağım” diyordu. Bu cümle, yıllarca duyulmuş nice siyasi vaadin ötesindeydi. Bu bir ahitti. Ve o, bu ahdi namus bildi. Her kuruşun hesabını verdi, her adımın sorumluluğunu taşıdı. Çünkü o, kendisini seçilmiş biri değil, halkın emaneti olarak görüyordu. İşte bu yüzden onu herkes seviyordu. Çünkü içtenliğini saklamıyor, yanlış yaptığında “Eleştirin ki doğruyu bulayım,” diyordu.
Zeyrek, protokolleri değil, halkın gözündeki tebessümü tercih etti. Ceketini ilikleyip poz vermektense, sokaktaki bir çocuğun başını okşadı. Bu yüzden kaybı bir başkanın gidişinden fazlası oldu. Manisa bir dostunu, bir evladını, bir abisini yitirdi bugün.
Ama bu bir veda değil. Çünkü Ferdi Zeyrek, arkasında unutulmayacak bir iz bıraktı. Her sabah güneş yeniden doğarken, Manisa sokaklarında onun ayak izleri parlayacak. Bir çocuğun koştuğu parkta, yaşlı bir çiftin dinlendiği bankta, yeni yapılan bir okulun penceresinde onun hayali yaşamaya devam edecek.
O, Manisa’ya yalnızca hizmet etmedi. Ona sevdalandı. Bu şehre gönül veren bir adam olarak geldi, şimdi bu şehrin kalbine gömülüyor. Ama unutulmayacak. Çünkü gerçek sevgi, ölümle bile silinmez.
Ferdi Zeyrek’in hikâyesi bir başarı öyküsüdür; ama en çok da bir kalbe dokunma hikâyesidir ve o kalp artık Manisa’dır.
Yüreğinize sağlık Doğan Bey, Ferdî Başkanımız taht kurduğu Kalplerde sonsuza dek yaşayacak. Vatanımız çok değerli Yiğit bir Evladını Kaybetti Başımız sağolsun 🙏 Mekanı Cennet Olsun.