Bazı vedalar vardır, sessiz olur. Bazı vedalar vardır, alışılmış. Bir de öyle vedalar olur ki, tüm şehir susar, yürekler yanar, kelimeler yetmez, gözyaşı yetmez… Manisa dün işte böyle bir veda yaşadı. Sadece bir belediye başkanını değil, bir evladı, bir dostu, bir kardeşi uğurladı toprağa: Ferdi Zeyrek’i…
Ferdi Zeyrek… Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı… Daha yeni seçilmişti. Daha yapacak çok işi vardı. Ama o, önce insanların kalbine dokundu. Öyle bir başkandı ki her el sıkışmasında bir gönül kazanırdı. Ve öyle bir dosttu ki, ardından dökülen gözyaşları sadece bir siyasetçinin değil, bir insanın gidişineydi. Her evden bir tabut çıktı sanki Manisa’da… Acı öyle derin, öyle tarifsizdi.
Ama belki de en çok , bir başka adamın vedasıydı: CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in… Çocukluk arkadaşıydı Ferdi onun. Aynı sokaklarda büyümüşlerdi, aynı hayalleri paylaşmışlardı. Ve şimdi, o hayalin bir yarısı, toprağın altına giriyordu.
Türkiye belki de ilk kez böyle bir genel başkan gördü. Sadece cenazeye gelen değil… Tabutu omuzlayan, mezara inen, kendi elleriyle dostunu toprağa veren bir lider. Üstü başı toprak oldu, gözleri doldu, kalbi parçalandı ama hiç geri durmadı. Çünkü o sadece bir siyasi figür değil, bir arkadaş, bir yoldaştı.
“Kalbimin yarısı gitti.Aklımın yarısı gitti…” dedi Özgür Özel. O cümle bile tek başına bir halkın yası oldu. Düşünebiliyor musunuz? Türkiye’nin birinci partisinin lideri, koltuklara değil kalplere yaslanıyor. Ve şimdi o kalbin bir yarısı eksik…
Ferdi Zeyrek geride yalnızca bir görev bırakmadı; bir sevgi bıraktı, bir iz bıraktı. Onu tanıyan herkesin gözünde aynı cümle: “İyi ki tanıdık seni…” Çünkü bir insanı asıl var eden ardında bıraktıklarıdır. O, ardında sevgiyi, samimiyeti ve sonsuz bir özlemi bıraktı.
Manisa’nın yüreği yaralı. Türkiye’nin hafızasında artık toz toprak içinde bir genel başkan resmi var. Ama bu, bir zayıflığın değil, bir insanlığın resmi. Ve bizler, bu vedadan sonra biliyoruz ki siyasetin de bir kalbi varmış.
Ve bazen o kalp, bir dost uğruna toprağın en derinine kadar iner…
Bakış açısı çok net ve insani kaleminize sağlık çok güzel bir yazı